Onze laatste dag in Sri Lanka. Na Wannes is nu Sara ziek. Zonder al te veel in details te treden, overgeven, koorts en diarree. Gelukkig hebben we een 'late checkout' en kan ze nog op bed blijven.
De koffers zijn gepakt. De reisapotheek zit in de handbagage.
Het vliegtuig vertrekt onze tijd half vijf ('s ochtends).
En dan zit je in het hotel waar onze prachtige reis begon. Morgenavond om 10 uur komt Wannen ons halen om naar de luchthaven te gaan. We hebben 1 kamer langer geboekt, kwestie van niet dat verloren
gevoel te hebben van wachten op vertrek.
Maar eerst vandaag. De 'meisjeskamer' was goed, Frank en Wannes hadden een kleine kamer aan de achterkant van het hotel. Het was te merken dat we in de hoofstad zaten. Minder vriendelijkheid, erg
veel 'chichi' mensen, we misten de gastvrijheid van de afgelopen weken. Maar dit laten we onze laatste vakantiedagen niet verpesten.
Wannen kwam ons om 10 uur halen voor een gecombineerde citytrip - shoppingtrip. Heerlijk. Na een paar uur op weg naar Negombo met een Indiase lunchstop.
Na aankomst in het hotel Sylva gebeld om te horen of m'n 'maatjasje' klaar was. Ik ben echt onder de indruk en superblij, geen oedeemarm te zien! Zal na thuiskomst een foto posten.
Vervolgens nog een duik in zee en het zwembad en dan met twee Tuktuks naar 'the Lords' voor het avondeten. Hier hebben we de eerste avond ook gegeten. Zijn we verwend door de inlandse (vaak
eenvoudige) restaurants met uitstekende curry's, of kwam het door de drukte in het restaurant? In ieder geval geen echt hoogstandje.
Morgen onze laatste dag in dit prachtige land. De weemoed begint al wat de kop op te steken.
Om 8 uur worden we door Wannen verlost van ons 'hotel'. Het positieve was het uitzicht vanaf het balkon, daarmee is ook alles gezegd.
Op weg naar Colombo. Op zich niet zo ver in afstand, maar de wegen in dit land zijn in zo'n erbarmelijke staat dat we vaak amper 40 km per uur halen. Onderweg nog een stop om een glimp te proberen
op te vangen van 'Adams Peak'. Helaas is het te bewolkt. De eerste aanblikken bij het binnenrijden van Colombo zijn de sloppenwijken; dicht op elkaar gebouwde, mensonterende, gammele hutten met
golfplaten. Hoe dichter naar het centrum hoe beter de huisvesting.
Ook in deze stad een Nederlandse kerk, ik krijg een privérondleiding terwijl de rest overleg heeft in de kerkbanken.
Het verkeer in Colombo is één grote chaos van auto's, bussen, busjes en tuktuks. We hebben dan ook alle tijd om alles in ons op te nemen.
Het hotel is prachtig, de 'meisjeskamer' heeft zicht op zee en na dagen verstoken te zijn geweest van internet kunnen we ons even lekker uitleven op de notebook.
We hebben niet gewinkeld, maar genoten van een zonsondergang op de boulevard. Wat drinken op het terras onder palmbomen, een lekker diner en nu met de zee op de achtergrond dit nog even schrijven.
Morgen onze laatste verplaatsing naar Negombo, de stad waar onze vakantie begon.
Zo'n prachtig hotel en dan gaat het alarm van de gsm om tien over vijf af. We vertrekken om 6 uur uit het prachtige Lighthouse om een trekking door het tropische regenwoud Sinharanja te maken.
Zowaar 55km snelweg, maar dan gaat het weer traagkronkelend bergop. Prachtige vergezichten, weer theeplantages maar nu in eigen beheer van de mensen.
En dan zijn we op het startpunt. Onze Wannen vertrouwt ons toe aan een gids en gaat zelf wachten tot we over ongeveer vier uur terug zullen komen.
Bloedzuigerkousen over de lange broeken. Geen gezicht, maar zeker nodig. Eigen ondervinding na wildplassen achter een boom en vervolgens de bloedzuiger op je kous zien zitten.
Giftige- en niet giftige slangen, grote vreemde spinnen, serieuze duizendpoten, wilde hanen en kippen (die beestjes kunnen hier nog vliegen), een occasionele aap. Maar vooral ook een prachtige
flora en veel specerijen en kruiden uit m'n keukenkastje in de wilde versie.
Het leest mooi,dat was het ook, maar het was ook ver, steil, heet en een hoge luchtvochtigheid. Of dit de omweg waard was? Nee eerlijk gezegd weegt de schoonheid niet op tegen de negatieve
aspecten.
Op weg naar Ratnapura hebben we, dankzij veel rondvragen door Wannen, edelstenenmijnen kunnen bekijken. Vriendelijke mannen die in erbarmelijke toestanden maanden zand opgraven, mijnen graven op
zoek naar die ene steen die hen rijk kan maken.
We overnachten nu in Ratnapura. Gelukkig maar 1 nacht want dit hotel willen we het liefst heel snel vergeten.
Morgen reizen we door naar Colombo. Misschien een mogelijkheid om nog eens de verhalen op het internet te plaatsen.
Veel liefs
Jeannette
Zoals je gemerkt hebt, is er weer internet mogelijk, terwijl ik dit schrijf staat het raam open, de plafondventilator aan en hoor ik het gebulder van de Indische oceaan. Tegen de avond nog even
naar de lokale markt, nu gewoon genieten. Liefs x
Om 10 uur wachten we op Wannen om een bezoek te brengen aan Fort Galle. Kwestie van even 'back to my roots' te gaan. Sri Lanka bezoeken zonder de Hervormde kerk van Galle te bezichtigen kan nu
eenmaal niet.
Wannen rijdt ons eerst naar de oude stad en we maken een wandeling over de omwalling. Met alvast een korte bezichtiging van de NH kerk.
Vervolgens rijdt Wannen ons door alle smalle straatjes van de ene bezienswaardigheid naar de
andere. Eigenlijk zouden we dit liever wandelend gedaan hebben. Aangezien het moessontijd is en de regen in de ochtend met bakken uit de hemel kan vallen is deze manier zo slecht nog niet.
Een slechte lunch en daarna nog wat oude Nederlandse gebouwen bezocht.
Op naar het nieuwe Galle en op zoek naar een prepaid sim kaart voor de gsm. Het is gelukt,
maar simpel was het niet aangezien ze hier het prepaid systeem niet kennen. Ik geloof dat ik
nu officieel abonnee ben van het Dialog netwerk.
In tegenstelling tot de rust van het oude Galle, is de nieuwe stad een heksenketel. We worden
knettergek van al het lawaai, de bussen, de tuktuks en de mensen die ons aanspreken.
Gelukkig is daar onze redder in de nood al om ons naar het hotel te brengen. Lekker wat zwemmen, onder een parasol naar de palmen, de ruwe zee en mooie luchten kijken.
En nu slapen. Morgen loopt de wekker om 10 over 5 af voor vertrek naar het regenwoud.
Wakker worden, de balkondeuren openslaan en het gebeuk van golven op rotsen zien. Beter kan het toch niet. We zitten in Galle, al een aantal dagen geen internetverbinding dus deze verhalen zijn
voor een later moment. Nu eerst de dag van gisteren.
Het hotel viel tegen, geen probleem om weg te gaan. We zitten nu in het zuiden van Sri Lanka, woonplaats van de huidige president. En dat is te merken, goede wegen, aanleg van nog meer en betere
wegen, veel bouwwerken kortom een groot contrast met het arme noordoosten.
Onze eerste halte was de zgn. 'Blowing hole'. Een kloof in klippen waar het water omhoog spoot. Indrukwekkend om te zien.
Na een lunch op een paar meter van de oceaan verder naar Galle. Onderweg stoppen om de beroemde paalvissers te fotograferen.
Inchecken en dan een 'koele' duik in het zwembad. De zee is te gevaarlijk om in te zwemmen. En dan bijvalavond wandelen langs het strand, een ondergaande zon met palmbomen en prachtige schelpen.
Meer hoeft het voor mij niet te zijn.
Vandaag een bezoek aan Galle. Plek waar ook de Nederlanders nog even hebben huisgehouden in oudere tijden.
Hindoefeest in Kataragama. We zijn vandaag overdag aan onszelf overgeleverd. Op zich geen probleem. Wanneer we het hotelcomplex willen verlaten worden we tegengehouden door de wachter bij de poort.
We mogen niet weg. Huh? Is dit de Duitse gründlichkeit van hotel Rosen, of wat is er aan de hand? Er wordt druk heen en weer gebeld met de receptie. Sara en ik mogen naar buiten, Frank en Wannes
moeten blijven wachten. Dit wordt toch werkelijk te gek. En dan komt ook voor hen de bevrijding. Sara en Frank wandelen het eind naar de stad. Wannes en ik nemen voor 100 roepies (60 eurocent) een
Tuktuk.
Een eindeloze mensenmassa die zich verplaatst van buiten de stad naar de hindoetempels en het park. De rivier wordt gebruikt als bad, zwembad, wasplaats en ontmoetingscentrum.
Na alle drukte besluiten Wannes en ik om alvast met een tuktuk naar het hotel terug te gaan. Frank en Sara volgen later weer te voet.
Een middagdutje en dan vinden we het wel tijd om wat te doen. We zijn nu eenmaal geen 'zwembadzitters'.
Wannen neemt ons mee naar de tempels waar we mensen volledig in trance zien, olifanten die voorbereid worden voor de stoet en veel, héél veel, mensen. Veel lawaai, en een drukkende hitte. Na de
'optocht' terug naar het hotel voor een laat avondmaal en dan naar bed, morgen staat Wannen om acht uur klaar om verder te rijden naar Galle.
