DeRoeck-Koops-SriLanka-2012.reismee.nl

Nog meer dieren

Een vroeg ontbijt en dan op weg via Ella naar Jala.
Onze eerste halte een Hindoe-tempel waar Wannen verschillende rituelen volgt en wij ondertussen de tempel bezichtigen. Frank gaf in zijn onschuld roepies bij het verlaten van de tempel waarop ook wij in de hindoegeheimen ingewijd werden.
Verolgens werd de weg verder gezet naar de watervallen van Ella.Over (zeer) kronkelige bergweggetjes, met spectaculaire uitzichten, diepe afgrondenen, een mooie waterval als beloning.
Nadat we de koffers bij het hotel hebben gedropt en een lekkere rice 'n curry hebben gegeten, stond er een jeep klaar voor onze tocht door het Yala National Park. Droog, dor, veel (heel veel) zand en een af en toe bijna onbegaanbare weg. Maar het was nog maar eens de moeite waard. Toen tegen half zes het avondlicht inviel was het plaatje compleet.
Terug in het hotel al het zand afdouchen, eten en naar bed, het was een lange dag.
Veel liefs
Jeannette

Morgenavond een groot hindoeïstisch feest in onze stad (Kataragama). Wannen neemt er ons 's avondsmee naar toe.

Thee

Vandaag stond in het teken van thee. Bekijk de foto's en geniet zoals ik genoten heb.
Veel liefs
Jeannette

(Morgen via Ella naar Yala National Park, met een beetje geluk zien we een luipaard.)

Trein door de bergen

Eén nacht in ons hotel in Kandy is genoeg. We vervolgen met een gevoel van opluchting en met een sorry van de hotelmanager onze reis in Sri Lanka. Eerst nog een bezoek aan een juwelen/edelstenen showroom en een zijdeshowroom, waar Wannes een mooi wit zijden overhemd koopt en dan op weg naar de Perdeniya junction om per spoor naar Nuwara Eliya te reizen. Wannen zal ons daar oppikken met onze bagage.
Een overvolle trein en eerst geen zitplaatsen. Gelukkig was dat euvel bij een volgend station opgelost. Vier uur genieten van prachtige vergezichten, diepe afgronden, vreemde stations, verkopers die de trein doorlopen met eten en een paar lieve kindjes op de stoelen voor ons. Sara heeft kennis gemaakt met de Ramboetans, op Lychees lijkende vruchten die we kregen van ons vriendje.
Aangekomen op onze eindbestemming stond Wannen al klaar en bracht ons naar ons hotel. Een oud Brits koloniaal hotel. Een verademing, prachtige kamers, lekker eten. Kortom klaar om morgen een theeplantage te gaan bezichtigen.
En dankzij het wachten in Perdeniya ben ik nu een aankomende ster in Azië. Een ploeg van de Taiwanese televisie is bezig een reportage over Sri Lanka te maken. Als Nederlandse altijd aan de babbel met wildvreemden begon ze opnames van ons gesprek te maken. Blijf vooral AsiaTV in de gaten houden. Toeval wil dat we elkaar deze avond weer tegen kwamen in het hotel. Leuk meisje, leuke crew.
Sri Lanka een land om van te houden.
Veel liefs,
Jeannette

Kruiden, tempels en een tand.

Afscheid van de culturele driehoek en op weg naar de hooglanden van Sri Lanka. Vroeg op
pad omdat we een druk programma hebben. Omdat er aan de hoofdweg naar Kandy gewerkt wordt gaat het eerste deel van de reis over kleine weggetjes, door de jungle, langs rivieren waarin kuddes waterbuffels verkoeling zoeken.
Onze eerste halte is een specerijentuin. Prachtig om te zien waar allerlei specerijen uit m'n keukenkastje hun oorsprong vinden. Frank en ik krijgen ook een gratis ayurvedische massage
van de nek en schouders. En voor Sara en mij is het harsen/waxen voorgoed verleden tijd. Een
ontharingscreme op basis van kruiden. De voorraad is ingeslagen.
Op weg naar Matale waar Wannen ons een prachtige Hindoe tempel laat zien. Sara, Wannes en ik krijgen een stip op ons voorhoofd. Helaas gaven beide batterijen van m'n fototoestel hier de geest. Kleurrijke foto's houden jullie nog tegoed.
Eigenlijk stond er nog een bezoek aan een museum voor edelstenen gepland, maar omdat we maar één dag in Kandy zijn en naast de tempel van de tand ook nog de stad willen bekijken slaan we dit onderdeel over.
Wannen zet ons in Kandy af en we spreken om half vier terug af bij de tempel van de tand. Na een lekkere lunch scheiden onze wegen zich nogmaals. Frank en Wannes gaan cultureel Kandy verkennen,terwijl Sara en ik het commerciële gedeelte voor onze rekening nemen.
We zijn allemaal geslaagd in onze opzet.
Dan op naar één van de hoogtepunten voor menig boeddhist. De tempel waarin zich een tand van Boeddha zou bevinden. Een prachtige tempel met erg veel gelovigen en monniken.
Eigenlijk stond er nog een 'cultural show' gepland, maar het verzadigingspunt was bij ons alle vier bereikt en we wilden graag naar het hotel. Volgens de planning één van de beste hotels van deze reis. Het uitzicht is spectaculair, maar daar is dan ook eigenlijk alles mee gezegd. Erg rumoerig, gehorig en een eetzaal direct beneden onze kamers die verbouwd wordt, de bouwvakkers weten van geen ophouden. Ik wel en ben ze dan ook vriendelijk gaan vragen of ze hun werkzaamheden wilden staken. En ja hoor het werkt. Beneden is het stil.
Morgen zet Wannen ons in de stad af en nemen we de trein verder de hooglanden in. Hij komt via de weg met onze bagage. Het weer is mooi, de temperatuur, gelukkig zo'n 10° gedaald.
Veel liefs
Jeannette.
(We zijn na een treinreis van vier uur aangekomen in een prachtig koloniaal hotel, rust, vier restaurants, dikke tapijten in de gangen, maar daar morgen meer over. Nu genieten van m'n 'Ginger Beer'.)

Dambula

Vroeg opstaan om de tempels van Dambula tegaan bezichtigen. Wannen maakt een omweg om aan de hotelblijvers ook de rots van Sigiriya te tonen. Over erbarmelijke wegen dan verder naar Dambula.
Een dertig meter hoge, gouden Boeddha siert de ingang van het complex. Wannen draagt ons over aan een plaatselijke gids die ons tijdens ons bezoek op zeer aangename en kalme wijze uitleg geeft over de vijf verschillende grotten, het leven van Boeddha, een korte inleiding in het boeddhisme en vooral iemand die eerst uitleg geeft en ons daarna ruimschoots de tijd geeft om foto's te maken.
Nog maar eens veel indrukken die we moeten verwerken.
De grotten liggen hoog op een rots dus na heel wat klimmen en dalen en na afscheid te hebben genomen van onze gids tijd voor de lunch.
Informatie over een ritje op een olifant leert dat dit $30 per persoon kost. Toch wat veel om
heen en weer geschommeld te worden in een houten kist op de rug van zo'n dier. We laten het dan ook voor wat het is.
Vervolgens worden we even weer geconfronteerd met wat vakantie-ervaringen van twee jaar geleden. We stoppen bij een houtbewerkingsbedrijfje met een erg kleine werkplaats, maar een gigantische showroom/winkel. Oké één houten olifantje als souvenir gekocht. Even later dan nog een bezoek aan een batikatelier met,ja ja, wederom een zeer kleine werkplaats maar een grote winkel. Sara schaft zich een prachtige sari aan.
Onderweg nog even een stop bij een Foodcity (zonder lang te moeten zoeken) en dan terug naar ons hotel.
Morgen trekken we verder naar Kandy. Vier nachten is genoeg geweest. Het was erg indrukwekkend, maar nu tijd om door te gaan.
Veel liefs
Jeannette
Veilig aangekomen in Kandy. Het is al laat, morgen trekken we verder het hoogland in, afhankelijk van wifi de gebeurtenissen van vandaag 19 juli

Olifanten en olifantjes in het wild.

Een memorabele dag. Ik zal nooit meer olifant spotten zeggen als je kuddes wilde olifanten ziet grazen aan een meer met bergen op de achtergrond.
Maar beginnen bij het begin.
We hadden de ochtend niets geplande n zijn de omgeving te voet gaan bekijken. Terug aangekomen bij het hotel bleek alles weer in gereedheid gebracht voor de ontvangst van de monniken voor een lunch.Eén van onze vrienden-obers wist te vertellen dat gedurende de hele nacht de gezangen doorgegaan waren. Prachtig om te zien hoe een lange keten monniken stonden te wachten om hun voeten gewassen te krijgen en daarna naar de eetzaal
wandelden. Zelf zaten we buiten in de schaduw te eten.
Om twee uur stond Wannen klaar met een jeep en chauffeur om ons naar het Minneriya National Park te vergezellen. In het park aangekomen stonden diverse jeeps klaar met toeristen die net als wij ook wel een olifant in het wild wilden zien. Na een tijdje door 'bamboebossen' te hebben gereden en af en toe een aap of een pauw te hebben gezien begonnen we ons af te vragen of deze trip de tienduizend roepies waard was.
Ja dus, toen we eenmaal de open vlakte en het meer naderden. Kuddes wilde olifanten. Een ervaring die ik niet meer zal vergeten.
Er zijn van die momenten.Dit was er zeker één van.
Na meer dan een uur genoten te hebben werden we terug naar het hotel gereden.
De mannen naar de bar en Sara een voetmassage. Na de 1200 treden van gisteren konden haar voeten dat wel gebruiken.
Vanavond gegeten bij een lokaal restaurantje. Heerlijke curry's met rijst, gefrituurde vis uit het
meer, vers fruit en curd met honing. Wannen kwam er nog even bij zitten en de eigenaar bracht een schaaltje met echt Sri Lankaans eten. Een salade van limoen, ui en pepers. Sara kan niet meer stuk bij onze buddy Wannen. Het schaaltje was leeg, het zweet stroomde en alle bacterieën in haarlichaam zijn vernietigd, maar de kick was groot.
Moe maar zeer voldaan op tijd naar bed. Morgen gaan we om acht uur naar de grottempels van Dambula.
Veel liefs uit een droog maar heet Sri Lanka.
Jeannette

(De ene gekko in onze slaapkamer heeft nog twee vrienden uitgenodigd en in onze openlucht douche zit een pad, het wordt druk op onze kamer).

Twee avonturiers, een bijna herstelde en veel monniken.

Wannes is langzamerhand weer z'n oude ik aan het hervinden. Beginnen met een AH mueslireep om dan tijdens de lunch twee boterhammen met ham naar binnen te werken. Alles blijft keurig binnen en de hoge koorts is gezakt.
M'n twee avonturiers zijn meer dan zes uur op pad geweest, hebben 1200 treden beklommen van de leeuwenrots van Sigiriya, zijn in het busje aangehouden door de politie omdat onze tijdelijke gids Wikkie zijn riem niet aan had, hebben wilde olifanten gezien, een ware moessonwolkbreuk meegemaakt... Kortom een enerverende, avontuurlijke dag.
De foto's van Sigiriya houden jullie nog even tegoed.
En de 'hotelblijvers'wandelden nietsvermoedend naar het meer, werden toegeschreeuwd door een man die ook nog eens uitbundig met z'n armen stond te zwaaien. We hebben vriendelijk teruggezwaaid en onze tocht naar het water voortgezet. Tot vijf blaffende wilde honden ons achterna kwamen. Na een sprintje en een glijpartij in de modder bereikten we veilig de weg. De honden hadden het niet op ons voorzien want ze begonnen angstaanjagend te blaffen en huilen als wolven, een olifantje in de buurt?
Na een deugddoende nekmassage (Wannes) en voetenmassage was het 'leed' snel vergeten.

Vanavond waren de 75 monniken 'op bezoek',indrukwekkend om te zien en te horen.
Morgen op safari om, jawel, wilde olifanten te gaan spotten.
Veel liefs uit een steeds vochtiger en warmer Sri Lanka
Jeannette

Nog meer stenen en een zieke.

We vertrekken vroeg uit Trincomalee. De hoofdweg naar Polonnaruwa is onderbroken. Dit betekent een omweg via de kustweg van een extra uur. Nog maar eens slechte wegen die na
de oorlog nog niet hersteld zijn, wel wordt er overal hard aan de weg gewerkt. Het rijden langs vluchtelingenkampen doet me even weer beseffen dat hoe mooi het hier ook is, dit land nog maar een paar jaar in vrede leeft.
Na vier uur rijden komen we aan en heeft onze buddy Wannen al een plek voor de lunch geregeld. Een prachtkerel hoor,maar al zijn geregel wordt soms iets té veel. We gaan vanmiddag de oudestad Polonnaruwa bezichtigen en hebben te horen gekregen dat we onze gids in Anuradnapura teveel fooi hadden gegeven. Oké 1000 roepies mag, maar niet meer!
Na de lunch rijden we in de tropische hitte en een brandende zon naar Polonnaruwa. Hier komt onze boeddhistische gids ook bij in de auto en kan de tour beginnen. Veel ruïnes die we te voet bekijken. Slechts 25% van de oude stad is opgegraven, onvoorstelbaar wat er dan nog allemaal aan erfgoed onder de grond zit.
Naast al het culturele blijft de flora, maar vooral ook de fauna me steeds verbazen. Al die dieren die je in de dierentuin ziet en dieren die ik nog nooit eerder gezien heb. De ijsvogels worden we al een beetje gewoon (maar niet heus, prachtig), varanen, rode spechten, verschillende soorten apen, kevers, vlinders...
En maar foto's maken. Wannen begint me al aardig te kennen en stopt als hij denkt dat iets op
de foto kan. Na bijna drie uur rondlopen langs de mooie plekjes zetten we onze gids af in de nieuwe stad en rijden door naar ons hotel voor de komende vier nachten. Lodges aan de rand van de jungle en aan een groot meer. Vers fruit en bloemblaadjes als welkom.
En dan wordt Wannes echt ziek. Hij liep al twee dagen met buikkrampen rond. Van lopen komt nu niet veel meer, in bed, naar de wc en snel weer in bed. De reisapotheek wordt aangesproken.
Hopen dat hij snel opknapt want eigenlijk is hij er slecht aan toe.
Wat we morgen gaan doen zien we dan wel.
Liefs uit een erg warm Sri Lanka.

Jeannette

(De 'muskietenman' is langs geweest om mogelijke muskieten voor de nacht uit te roeien, op de muren schieten af en toe kleine salamanders/gekko's/andere kruipbeestje* weg achter de airco en plinten).

*kortom vreemde fanua
Op het moment dat ik dit post slapen jullie nog in België en Nederland. Wannes is na een avond van overgeven weer wat beter aanspreekbaar en krijgt alweer praatjes. Sara en Frank zijn vertrokken naar Sigiriya. Morgen meer nieuws.
Liefs